Kolejny raz obchodziliśmy w Lubartowie Międzynarodowy Dzień Muzeów w formie Muzealnej Majówki. Co roku głównym miejscem spotkań było Muzeum Ziemi Lubartowskiej przy ul. Kościuszki. Tym razem w związku z remontem musieliśmy nieco inaczej zorganizować całość obchodów.
W godzinach 16.00 – 19.00 uruchomiliśmy galerię PMDK, Muzeum Parafialne przy Bazylice św. Anny, Muzeum kina Lewart oraz Punkt Informacji Turystycznej. Jako wolontariusze wsparli nas regionaliści z LTR.
Zainteresowani mogli tego popołudnia obejrzeć (i nabyć) gadżety lubartowskie w PIT, obejrzeć zbiory muzeum kina oraz muzeum parafialnego, wystawę prac Piotra Kamieniarza w galerii PMDK oraz wystawę plenerową „Panorama Lubartów” przygotowaną z okazji 35 rocznicy powstania lubartowskiego samorządu.
Głównym tematem tegorocznych obchodów – w nawiązaniu do 110 rocznicy powstania lubartowskiego skautingu – było harcerstwo. Uczestnicy, a była to wyjątkowo liczna grupa ponad 50 osób, mogli wziąć udział w kolejnym historycznym spacerku po mieście „harcerskim tropem”. Tym razem wyruszali w dwóch turach o 15.30 i 17.30. Spacerek był okazją, by poznać historię lubartowskiego harcerstwa w 1 połowie XX wieku a takze ludzi zaangażowanych w tę formę ( takich jak: Zygmunt Kosior, Wacław Mitrut, Cecylia Gonciarska, Irena i Józef Majowie, Janina Belcarz, Eugeniusz Jaksim, Aleksander Bozoki, Ryszard Werchracki, Stanisław Lendzion, Jacek Dumało i inni).
Dowiadywali się o ważnych dla ówczesnych harcerzy miejscach i wydarzeniach. Mogli też obejrzeć pamiątki pozostałe po harcerstwie z tamtego okresu a będące w posiadaniu MZL: fotografie, wspomnienia, relacje, materiały i opracowania, drobne przedmioty i – co najważniejsze- najstarsze sztandary drużyn harcerskich: z 1915/1935 r. (DH im. ks. bis. Władysława Bandurskiego) oraz 1947 r. (II DH im. Tadeusza Kościuszki).
Szczególne miejsce w tych „spacerkowych” wspomnieniach zajęła grupa „dinozaurów”- najstarszych harcerzy, których dzieciństwo i młodość przypadły na lata wojny, okupacji oraz pierwszych lat powojennych. Spędzili je w Lubartowie na tajnych kompletach, w powojennym gimnazjum i liceum, tu zdawali maturę a przede wszystkim działali w harcerstwie. Potem rozjechali się na studia, podjęli pracę, założyli rodziny, przeżyli całe dorosłe życie. Jako seniorzy zaczęli wracać do Lubartowa. Założyli Bractwo byłych Żaków i Harcerzy Lubartowskich, z którym odwiedzali nasze miasto, spotykali się z dawnymi koleżankami i kolegami, uczestniczyli w uroczystościach szkolnych i regionalnych. Wielu z nich odeszło już na „wieczną wartę”. Zdążyli upamiętnić swoich nauczycieli tajnego nauczania pamiątkową tablicą w Gimnazjum nr 1 im. KEN (dziś SP nr 1 im. Ks. J. Twardowskiego), odsłoniętą 20 lat temu. Również zbiory „żaków i harcerzy”, fotografie i pamiątki można było obejrzeć w galerii PMDK.
Dla wielu uczestników spacerku – w tym dawnych i obecnych harcerzy prezentowane na muzealnej majówce zbiory stały się kanwą do pytań, własnych wspomnień i rozmów. Pojawił się pomysł uzupełnienia historii harcerstwa lubartowskiego o czasy późniejsze: 2 połowę XX wieku a nawet współczesność..
Apelujemy zatem do wszystkich Państwa, którzy mają za sobą epizod przynależności do harcerstwa o refleksję, przypomnienie tamtych czasów, przejrzenie domowych zbiorów, wypożyczenie/przekazanie swoich harcerskich pamiątek do Muzeum. Chcemy wspólnie spisać tę historię, upamiętnić ludzi, którzy tworzyli lubartowskie drużyny. Być może przygotować dużą wystawę.
Za wszystko zaś, co wydarzyło się w to sobotnie popołudnie 17 maja współorganizatorom, wolontariuszom, a przede wszystkim uczestnikom: dzieciom, młodzieży, harcerzom dawnym i obecnym, seniorom, całym rodzinom, które mimo niesprzyjającej aury zechciały wziąć udział w naszej Majówce Muzeum Ziemi Lubartowskiej serdecznie dziękuje!
Ewa Sędzimierz
