Otwarta w dniu 13 lutego 2020 r. w salach Muzeum Ziemi Lubartowskiej wystawa to autorska prezentacja refleksji, przemyśleń, doznań, nastrojów trójki lubartowian: Urszuli Czakon, Igi Mazurek i Radosława Czarneckiego. Ich fotografie, obrazy i teksty a także muzyka w wykonaniu uczniów Społecznej Szkoły Muzycznej w Lubartowie okraszone barwą, zapachem, smakiem stały się kanwą doznań i przeżyć tych wszystkich, którzy w to zimowe jeszcze popołudnie przybyli do muzeum na wernisaż.
Wprowadzeniem do wystawy stał się tekst Igi, będący jakby przesłaniem każdego z autorów a pewnie i każdego z nas mieszkańców Lubartowa na co dzień przemierzających jego uliczki, wszak:
Lubartów…
To nie tylko pałac Sanguszków,
ale przede wszystkim ławka w parku,
na której ktoś na kogoś czeka.
To ulica, ale nie główna – Lubelska,
tylko droga pomiędzy topolami,
otwierająca nowe przestrzenie.
To nie tylko majestatyczny, piękny Kościół św. Anny,
ale mgły poranne unoszące się nad Wieprzem.
To nie tylko światła latarni, otulające ulice,
ale malownicze zachody słońca, rozlewające się purpurą,
zachwycające i zwieńczające dzień.
To nie tylko człowiek, co zostaje na zawsze,
ale i ten spotkany przypadkiem, na chwilę.
Lubartów…
To pośpiesznie uchwycone wrażenia, nastroje…
To dom
mój, twój, nasz.
Wystawa będzie czynna do 15 czerwca 2020 r.
