„Z kart lubartowskiego regionu”
Kto nie gromadzi – rozprasza
Łuk. 11,23
Wystawa otwarta w dn.16.09.2020 r. rozpoczyna obchody wspólnego jubileuszu LTR i Muzeum. Dnia 11 IX b.r. minęło 65 lat od powstania Komisji Miłośników Historii Lubartowa zaś 17.X minie 50 lat od momentu otwarcia Muzeum Regionalnego w Lubartowie.
Jubileusz jest wspólny, bo zamysł otwarcia muzeum pojawił się od razu na początku a zaangażowanie, wręcz determinacja, członków Komisji a potem Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Lubartowskiej, niestrudzenie poszukujących eksponatów, docierających do lokalnych twórców, propagujących idee pozyskiwania pamiątek z przeszłości wśród mieszkańców zmaterializowały się w postaci Muzeum.
Motto wystawy to słowa z Ewangelii św. Łukasza Kto nie gromadzi – rozprasza. zaczerpnięte z tekstu – Wandy Śliwiny, patronującej działaniom lubartowskich regionalistów .
Do przyszłego muzeum ofiarowała ona otrzymaną przed wojną od działaczy Polskiego Towarzystwa Miłośników Sztuki książkę Józefa Weysenhoffa Soból i panna. W pięknej, poetyckiej dedykacji dla muzeum Wanda Śliwina zapisała te właśnie słowa.
Kto nie gromadzi – w szerokim rozumieniu : ludzi – społeczników, pasjonatów, chcących działać na rzecz społeczności, realizujących rozmaite wspólne przedsięwzięcia, ale i rzeczy materialne – przedmioty, pamiątki, symbole, to wszystko co warte zabezpieczenia, przechowania, co stanowi o wspólnym dorobku – ten rozprasza…
Wystawa ma dwa wymiary: poprzez przedmioty materialne: dokumenty, fotografie, eksponaty, pamiątki pokazuje te 65 lat działalności LTR i Muzeum ale jest też wspomnieniem pracy kulturalnej – jak to określała W. Śliwina – garstki lubartowskich ludzi dobrej woli”. Ludzi którym nie było obojętne to miasto i szerzej ziemia lubartowska, którzy chcieli odkrywać, poznawać i popularyzować historię, tradycje i zabytki – dorobek kulturowy .Robili to bezinteresownie, z zaangażowaniem i pasją, z myślą o całej społeczności.
Dorobek tych lat jest imponujący! Na wystawie zaprezentowano jedynie sygnalnie: wydawnictwa, okolicznościowe kartki i foldery, sesje popularno-naukowe, konkursy, aukcje prac na rzecz kościoła Ojców Kapucynów, kwesty na renowacje starych nagrobków na cmentarzu parafialnym, uroczystości i spotkania, warsztaty, koncerty, imprezy plenerowe, odczyty ale także pamiątkowe tablice, nazwy ulic oraz herb i hymn miasta.
Otwarte 17.X 1970 r. muzeum, mimo zmiennych kolei losu: remontów, przemian organizacyjnych — po dzień dzisiejszy funkcjonuje w tym samym budynku przy ul. Kościuszki. Na przestrzeni tych 50 lat przygotowano ponad 150 wystaw czasowych i kilkakrotnie uzupełnianych wystaw stałych z historii Lubartowa. Tematyka prezentowanych ekspozycji była różnorodna: od etnograficznej, historycznej, w tym w znacznej mierze historii miasta i regionu, fotograficznej, prezentacji twórczości lokalnych artystów, w tym młodych twórców, reprezentujących różnorodne kierunki i formy po numizmatyczną, archeologiczną, filatelistyczną czy wystawy pokonkursowe o różnej tematyce. Prezentowano je zarówno w budynku muzeum jak również w innych miejscach : szkołach, zakładach pracy, placówkach kultury, witrynach sklepów, plenerze.
W trakcie otwarcia przypomniano postać Stefana Werchrackiego, który przed śmiercią podarował dworek przy ul. Kościuszki na muzeum. Chciał w ten sposób upamiętnić syna Ryszarda, uczestnika powstania warszawskiego.
Przywołano także nieżyjących już prezesów oraz działaczy Komisji Miłośników Historii Lubartowa, Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Lubartowskiej, Lubartowskiego Towarzystwa Regionalnego oraz Muzeum Regionalnego.
Prezes LTR Maria Kozioł podziękowała wszystkim, którzy przez 65 lat działalności LTR wspomagali regionalistów w ich pracy.
Z okazji jubileuszu muzeum przygotowano okolicznościowe wydawnictwo „Historia pewnej inicjatywy” opowiadające o 50 latach działalności placówki.
Wystawa była dostępna dla zwiedzających od 16.09.2020 r. do 28.05.2021 r.
